TANRI BILE AGLAR
Ne zaman seni dusunsem yalnizligim aklima gelir
Bir urperti gibi derinden derine duyarim caresizligimi
Nedir bu gurultuler derim, top patlamalari
Nedir bu sakaklarimda zonklayan agri
Icimden dalga dalga bosanan gozyaslari ne
Bu hangi nehir ki uzayip gider alabildigine
Nedir bu umitsizlik dolu bu kahir dolu yaslar
Bu denizler altinda kopup gelen firtina
Bu bir caglayan gibi ugultulu yaslar

Oysa zamandir ilerleyen imkansizliklar icinde
Baslangici olmayan bir sondur yaklastigim
Bu ipince nehir nereye gidiyor bilen var mi
Aglatan ne ben O doyamadigim dakikalar mi
Dusen aksi mi gozlerime o bal rengi gozlerin
Ki icimde calkantisiyla hickirir denizlerin
Sorarim; bu aglamak ne kadar, nereye kadar
O zaman ruzgar durur, firtina diner ansizin
Kapanir yorgun gozlerim bir gece baslar

Ve karanlik uykularla rer aglama saatleri
Uyaninca bir islak sefaktir gorurum
Bir buyuk resimdir gokyuzu seyrederim
Yine ozleminle yanip tutusur gozbebeklerim
Duyarim vurgularini basimda caresizligin
Ben aglayacak adam degildim bir kadin icin
Beni perisan edecek ne vardi bu kadar
Bir de "Erkekler aglamaz" diyorsun
Tanriligindan utanmasa Tanri bile aglar.

UMIT YASAR